Transkription aus einer homiletisch-theologischen Sammelhandschrift (UBL, Ms
687)
Angefertigt im Rahmen des Workshops "Faithful Transcriptions" der
Staatsbibliothek zu Berlin und der Universitätsbibliothek Leipzig
2021
Veröffentlicht unter CC0 1.0 Universal
Licence
Leipzig
Universitätsbibliothek
Ms 687
Korrespondierendes Zeichen beim Abbruch des Textes auf fol.
150v.X
208
deme
keÿßere
Vn̄
Vnde
ſpricht
daʒ
her
ſeÿ
criſtus
der
koͤ
=
nig
Do
ſprach
pÿlatűs
nemit
en
cʒu
uch
Vn̄
Vnde
orteÿlt
en
noch
űwer
e
do
ſprochin
dÿ
Jűden
wir
mußen
nÿmāde
nÿmande
toten
do
ihūs
ihesus
wort
irfűllꝫ
irfűllit
wur
=
din
dÿ
her
ſprach
Vnde
bechinte
welchis
todes
her
ſterbin
ſűlde
Do
ging
pÿlatꝰ
pÿlatus
abir
ÿn
daʒ
roth
=
haűß
/
vn̄
vnde
ſprach
Cʒű
ihū
ihesum
Biſtu
der
Jűden
konig
Do
ſprach
her
cʒu
ÿm
Sp
riſchs
du
daʒ
vō
von
dir
ſelbir
Ader
habin
daʒ
ander
lew¨te
von
mir
geſaÿt
Do
entw¨orte
pÿlatꝰ
pÿlatus
vn̄
vnde
ſpᷓch
ſprach
wen
ich
bin
keyn
Juden
deýn
geſlechte
/
vn̄
vnde
deÿne
biſchoffe
habin
dich
mir
geentwert
/
waʒ
hoſtu
en
gethon
Do
ſprach
ihūs
ihesus
cʒű
ÿm
/
meÿn
riche
iſt
nicht
von
dirre
werlde
So
ſtreitten
meÿne
dÿner
daʒ
ich
nicht
gegebē
gegeben
wur
=
de
den
iűden
Do
ſprach
pÿlatꝰ
pÿlatus
Cʒű
ÿm
Bÿſtu
dēne
denne
eÿn
konig
Do
ſprach
ihūs
ihesus
Du
ſprichſt
iß
/
wem̄
wemm
ich
eÿn
konig
bÿn
dorcʒű
ge
=
born
Vn̄
Vnde
bin
dorcʒű
ÿn
deʒe
werlit
komē
komen
daʒ
ich
eÿn
gecʒűg
bÿn
der
war
=
heÿt
/
vn̄
vnde
eÿn
icʒlicher
der
do
iſt
ÿn
der
worheÿt
der
horet
meÿne
ſtÿ̄me
ſtÿmme
do
ſpᷓch
ſprach
pÿlatꝰ
pÿlatus
/
waʒ
iſt
dÿ
worheÿt
Do
her
diß
geſprochin
hatte
do
ging
her
aber
hÿn
aus
Vn̄
Vnde
ſprach
Cʒu
dem
biſchoffe
vn̄
vnde
cʒu
dem
volke
Jch
en
=
binde
keÿne
ſache
an
dem
menſchē
menſchen
Do
wurdin
ſÿ
abir
cʒornig
Vn̄
Vnde
ſprochin
h͛
her
hot
daʒ
volk
bekart
Vnde
gelart
vber
alle
Jűdea
vnde
hot
daʒ
begűnſt
von
galilea
bẏß
her
Do
pÿlatꝰ
pÿlatus
gehorte
galileam
Do
frogete
her
ab
der
menſche
von
galilea
were
Do
her
daʒ
irkante
daʒ
her
von
galilea
waʒ
vō
von
herodas
gerichte
Do
ſante
her
en
cʒű
herodi
wen
her
cʒű
Jrlm̄
Jerusalem
waʒ
an
dem
tage
Vn̄
Vnde
do
herodes
Jhū
Jhesum
geſach
do
wart
her
ſere
fro
wenne
her
waʒ
vō
von
langer
cʒeÿt
be=
begerende
Daʒ
her
en
ſege
Wenne
her
hatte
vil
von
ÿm
horÿn
ſagen
Vn̄
Vnde
hoffte
daʒ
her
eÿn
cʒeÿchen
ſűlde
von
ÿm
ſehen
Do
frogete
her
en
mit
vil
wortē
worten
/
vnde
her
entw¨orte
ÿm
nicht
Vn̄
Vnde
do
ſtűndin
ouch
dÿ
biſchoffe
vnde
dÿ
ſchreiber
/
vn̄
vnde
beſaÿtē
beſaÿten
en
kűntlichen
Do
vorſmete
en
herodes
mit
ſeÿme
volke
Vnde
cʒoűch
ÿm
eÿn
weÿß
cleÿt
an
Vnde
vorſpottin
en
Vn̄
Vnde
ſantē
ſanten
wedir
cʒű
pÿlato
vn̄
vnde
an
dem
ſelbigen
tage
wart
herodes
vn̄
vnde
pÿlatꝰ
pÿlatus
gefrūt
gefrunt